Sylwester i pies. Fobia dźwiękowa u psa

Zbliża się koniec roku, a tym samym okres meki dla wielu zwierząt domowych (nie wspominając już o dzikich zwierzętach). Psy możemy podzielić na trzy grupy; pierwsza część nie reaguje na wystrzaly fajerwerków, druga część lekko się denerwuje ale przy zastosowaniu podstawowych zasad radzą sobie oraz trzecia najcięższy kaliber -fobia dźwiękowa. Tutaj jest najtrudniej i ta sytuacja wymaga największego zaangażowania ze strony opiekuna, a często także behawiorysty bądź lekarza weterynarii. Ale od początku.

Najważniejsza socjalizacja-  mając szczenię dbamy o przyzwyczajenie do hałasu i huku. Tworzymy mapę sytuacji znanych z pozytywnymi skojarzeniami. Duża rola tutaj hodowcy i świadomość nowego opiekuna. Druga sprawa to przetrwanie okresu końca roku w miarę komfortowo dla psa. Tworzymy odpowiednie warunki : zapewniamy psu zajęcie absorbujące na wieczór (kongi, maty wechowe, gryzaki, ulubiona zabawka aport - generalnie odwrócenie uwagi i tworzenie pozytywnych skojarzeń) . Nigdy nie pocieszamy psa- kiedy widzimy, że zaczyna się bać absolutnie nie pocieszamy, nie tulimy, powstrzymujemy się od lamentowania nad psem( o jaki Ty biedny, nie boj sie, nie panikuj) . wszystko to będzie powodowało wzmacnianie lęku-  kontakt z psem i zwracanie uwagi na jego lekliwe zachowanie będzie dla niego sygnałem iż zgadzamy się na to co robi. Powinniśmy wręcz przeciwnie nie robić zamieszania wokół jego stresu oraz tego vo sie dzieje za oknem. Jeżeli psa tylko lekko drażnią dźwięki,  a lęk nie jest utrwalony nasze spokojne zachowanie będzie dla psa sygnałem, że nie ma powodu do nerwów.  Warto pozostawić głośniej włączony telwwizor lub radio aby dźwięki zza okna były choć trochę stłumione. Ponadto zasłaniamy okna i zostawiamy zapalone światło.  Choć będzie nas korciło by zerknąć na fajerwerki spróbujmy nie zwracać na nie uwagi, zająć się czymś innym( może zabawa z psem) Znow potwierdzenie dla psa , ze nie ma się czym przejmować . Oczywiście darujemy sobie długie spacery i oglądanie wystrzałów na zewnątrz w towarzystwie psa. Przebywanie poza domem z psem ogranicZamy do niezbędnego minimum i tylko i wyłącznie z użyciem smyczy i obrozy. Dobrze żeby pies posiadał adresowke i był zaczipowany na wypadek ucieczki….Kiedy problem nie jest mocno utrwalony, a pies nie jest obarczony fobią dźwiękowa te podstawowe zasady mogą wystarczyć.  Zupełnie inaczej wygląda sytuacja w wypadku utrwalonej fobii. Tutaj potrzeba rozwaznego zaplanowania schematu działania zwykle to połączenie pracy na wielu polach. Praca właściciela,  behawiorysty i często lekarza weterynarii zwłaszcza w bardzo zaawansowanej chorobie. Najczęściej plan obejmuje opracowanie terapii behawioralnej dostosowaniu żywienia oraz włączeniu dodatków które będą miały za zadanie ograniczenie stresu oraz pomoc w opanowaniu emocji. W niektórych sytuacjach istnieje konieczność wprowadzenia terapii farmakologicznej jako jednego z elementów leczenia.

Prowadzenie psa z fobią dźwiękowa to proces długi ale zwykle leczenie przynosi dobre efekty.  Niestety nie ma żadnych metod, które działają natychmiast w stu procentach. To proces wymagajacy czasu, a terapia z użyciem dodatków żywieniowych bądź leków potrzebuje cierpliwości. Dlatego też wciąż namawiamy opiekunów do zastanowienia się nad tematem dużo wcześniej aniezeli w ostatni dzień roku. Wtedy jest za późno,  zostają wyjścia doraźne ale niepozwalajace na wyleczenie fobii.

spokojnypies@wp.pl

tech.wet Stanclik Ewelina

szkoła dla psów Coape